Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Πριν τρεισήμισι χρόνια με είχε πήρε ένα τηλέφωνο μια κοπέλα την οποία τώρα δεν θυμάμαι το όνομα της και ζητώ συγνώμη γι αυτό. Ήταν από ένα free press περιοδικό των Ιωαννίνων και ήθελε να της δώσω μια συνέντευξη, μετά από καιρό και αφού την είχα συναντήσει στα γραφεία του περιοδικού της έδωσα υλικό, της είχα απαντήσει σε όλα όσα με είχε ρωτήσει περίμενα να δημοσιευθεί η συνέντευξη αλλά τίποτε... περιμένω στο επόμενο τεύχος, πάλι τίποτε, περιμένω για το μεθεπόμενο τεύχος πάλι τίποτε. Έψαξα να δω τι γίνετε, δεν έβρισκα την κοπέλα. παίρνω στο περιοδικό και δεν ήξεραν τίποτε...
Μετά από χρόνια και καθαρίζοντας τον σκληρό μου δίσκο βρήκα το αρχείο της συνέντευξης, έτσι λοιπόν πείρα το θάρρος να τη δημοσιεύσω αυτούσια στο blog μου σαν μια συνέντευξη στην οποία δεν δημοσιεύτηκε ποτέ! Βέβαια αυτό που πρέπει να αναφέρω είναι ότι από τότε μέχρι τώρα κάποια πράγματα έχουν εξελιχθεί...

Ε: Πότε έπιασες πρώτη φορά φωτογραφική μηχανή στα χέρια σου;
Α: Άργησα πολύ να πιάσω φωτογραφική μηχανή στα χέρια μου, και ακόμη πιο πολύ, να αποκτήσω μια δική μου. Ο πατέρας μου είχε αναλάβει τον ρόλο της συλλογής των αναμνήσεων, με μια αρκετά καλή ερασιτεχνική φωτογραφική μηχανή. Το 1994 σ’ ένα ταξίδι μου στη Ρώμη, όπου σπούδαζε η αδερφή μου, χρειάστηκε να την πάρω μαζί μου για να φωτογραφήσω. Δε γύρναγε όμως το φίλμ, άργησα να το καταλάβω, και το αποτέλεσμα ήταν για κλάματα.
Ε: Πότε ένιωσες ότι μέσω αυτής μπορείς να εκφραστείς;
Α: Τρία χρόνια αργότερα ένας φίλος μου, ο Τάκης ο Μανδέλης, μου έδειξε παλιές του φωτογραφίες, τις οποίες τις είχε βγάλει ένας φίλος του και σήμερα γνωστός στην υφήλιο φωτογράφος, ο Γιάννης Κόντος. Εκεί είδα για πρώτη φορά, διαφορετικές φωτογραφίες από αυτό που είχα συνηθίσει, αργή ταχύτητα και παιχνίδια με το φως. Έμεινα να χαζεύω τις φωτογραφίες ώρες και να κάνω σαν μικρό παιδί σε παιδική χαρά, με καινούρια παιχνίδια. Τότε ήταν, που έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου. Με πείσμα και υπομονή, ένα μέρος της έχει υλοποιηθεί. Με πείσμα και υπομονή, θα καταφέρω να υλοποιήσω και το υπόλοιπο.
Ε: Έχεις σπουδάσει φωτογραφία; Αν ναι που;
Α: Χρόνια αργότερα πέρασα το κατώφλι της Σχολής Καλών Τεχνών του τμήματος εικαστικών και εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εδώ, θέλω να πω, ότι καμία σχολή δεν σε κάνει αυτό που θέλεις να γίνεις. Στη σχολή σου δίνουν το χώρο και τον χρόνο. Από σένα εξαρτάται τι θα κάνεις εκεί. Προσπάθησα λοιπόν να εκμεταλλευτώ, όσο περισσότερο μπορούσα τις δυνατότητες της σχολής, Το πρωί γλυπτική, το μεσημέρι ζωγραφική, το απόγευμα φωτογραφία, και το βράδυ ως το άλλο πρωί ατελείωτοι πειραματισμοί σε video. Τότε αγόρασα και την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή. Άρχισα να διαβάζω και να μαθαίνω πολύ γρήγορα. Έβγαζα συνέχεια φωτογραφίες. Στο μάθημα φωτογραφίας στη σχολή, ήρθα σε επαφή με τον σκοτεινό θάλαμο και το φιλμ (μόνο στο πρώτο εξάμηνο έφτασα να τραβώ 80 περίπου φωτογραφίες ημερησίως), εκεί ήταν που ο Φωτογράφος - καθηγητής και τωρινός Κοσμήτορας της σχολής Γιώργος Κατσάγγελος, με έκανε να αγαπήσω ακόμη πιο πολύ τη φωτογραφία, και το σημαντικότερο να μιλώ για τη δουλειά μου. Μάθαινα λέξεις, όπως βάθος πεδίου, κοντράστ, διάφραγμα, κάδρο, σχήμα, φως, σκιά και πολλά άλλα. Επιτέλους ο κόσμος της φωτογραφίας, μου απλωνόταν απλόχερα μπροστά μου.
Ε: Ποιο είδος της αγαπάς και αποδίδεις καλύτερα;
Α: Έχω δοκιμάσει αρκετές τεχνικές και στιλ, από τοπίο HDR μέχρι βαφτίσεις, από πορτρέτο μέχρι αρχιτεκτονική φωτογραφία, αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι με ενδιαφέρει η φιγούρα, ο άνθρωπος, η έκφραση του ανθρώπου, του σώματος, της κίνησης. Μπορώ να φωτογραφίζω ώρες ατελείωτες τέτοια θέματα.
Ε: Τι σε μαγεύει στην τέχνη αυτή;
Α: Η αμεσότητα που παρέχει. Η τεχνολογία που κρύβεται πίσω από αυτό, παλιά και νέα. Η γοητεία του να καταγράφεις τη στιγμή με ένα κλίκ, άσχετα αν για κάποιους φωτογράφους αυτό το κλάσμα δευτερολέπτου που διαρκεί αυτό το κλίκ, κρύβει χρόνια πείρας και κατεστραμμένου υλικού. Εν τέλει, το αποτέλεσμα είναι αυτό που σε δικαιώνει, έχοντας στη μνήμη μου μεγάλους φωτογράφους Έλληνες και ξένους και το ανάλογο συναίσθημα που σε κυριεύει στις φωτογραφίες τους.
Ε: Φίλμ ή ψηφιακή; Και γιατί;
Α: Νομίζω ότι αυτή η ερώτηση δεν έχει συγκεκριμένη απάντηση. Θεωρώ ότι όποιος αναλώνεται σε μία τέτοια ερώτηση χάνει την ουσία της φωτογραφίας. Στο ταξίδι μου στη Ρώμη τότε, περίμενα πώς και πώς η τεχνολογία να προοδεύσει και να εξαφανιστούν τα φιλμ από προσώπου γης (αυτό σίγουρα το έχει σκεφτεί κάποιος που την έχει πάθει), αλλά τελικά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Το φιλμ είναι ύλη, είναι το μέτρο, είναι το άγνωστο και η αγωνία της αποκάλυψης. Το Ψηφιακό είναι η πληροφορία, είναι το άπειρο, είναι η ταχύτητα και η ευκολία της. Έτσι λοιπόν ο καθένας επιλέγει σύμφωνα με τις ανάγκες του το μέσο που θα εκφραστεί.
Ε: Πόσο φωτογραφικά θεωρείς τα Ιωάννινα;
Α: Αρκετά φωτογραφικά. Τα Ιωάννινα είναι μια γραφική πόλη, υπάρχουν πολλά μέρη και θέματα για φωτογράφηση. Από τον τουρίστα που έρχεται στα Ιωάννινα για πρώτη φορά και περπατάει στα γνωστά τουριστικά μονοπάτια, μέχρι και τους πιο ψαγμένους που οργανώνουν φωτογραφικές εξορμήσεις σε διάφορα μέρη όχι και τόσο γνωστά στο ευρύ κοινό. Ο γάλος Henri Cartier Bresson (ένας από τους πατέρες της φωτογραφίας) περίμενε τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες για να βγει και να φωτογραφίσει. Τα Ιωάννινα έχουν πολλές μέρες τον χρόνο τον καιρό αυτό γιατί η φωτογράφηση με συννεφιά έχει καλύτερα αποτελέσματα.
Ε: Ικανοποιήθηκες που εκτιμήθηκε η τέχνη σου κατακτώντας βραβείο πρόσφατα;
Α: Ποιος άνθρωπος δεν θα ικανοποιούνταν από κάτι αντίστοιχο, είναι μια αναγνώριση και ίσως μια δικαίωση γι’ αυτόν που βιώνει κάτι παρόμοιο. Είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι αυτό που κάνεις, κάποιος το θεωρεί σπουδαίο και το επιβραβεύει, ειδικά όταν αυτός ο κάποιος είναι ένας θεσμός όπως η παγκόσμια μπιενάλε σχολών καλών τεχνών. Ακόμα δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Ελπίζω να φανώ αντάξιος του τίτλου αυτού.
Ε: Τι φαντάζεσαι για εσένα σε σχέση με την φωτογραφία μελλοντικά;
Α: Τελείωσα τη σχολή Καλών Τεχνών με την ιδιότητα του γλύπτη. Το video και η φωτογραφία είναι αυτά που μου ροκανίζουν τον περισσότερο χρόνο από τη ζωή μου καθημερινά. Το δημιουργικό γραφείο “ΜωΒ” που άνοιξα πριν από λίγο καιρό, είναι μια προσπάθεια να παντρέψω τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τη χαρακτική, τη φωτογραφία, τη γραφιστική και το video με τον όρο της διαφήμισης, έτσι ώστε το αποτέλεσμα αυτής της περίεργης συνεύρεσης να είναι εικαστικό και ελκυστικό για τον θεατή, με το καλύτερο δυνατό αισθητικό αποτέλεσμα. Το εγχείρημα αυτό είναι δύσκολο, κακά τα ψέματα, ευτυχώς με βοηθά σε αυτό το έργο η Κέλλυ, η αρραβωνιαστικιά μου, με την οποία τελειώσαμε την ίδια σχολή. Η φαντασία της μου δίνει τροφή και έμπνευση. Ελπίζω η προσπάθεια που κάνουμε να αποφέρει καρπούς.
Ε: Πες μας τρεις συμβουλές που μπορούν να ακολουθήσουν όλοι ώστε να τραβάν πιο ατμοσφαιρικές φωτογραφίες.
Α: Πρώτα, πρώτα θα πρέπει να γυρίσουμε το διακόπτη της μηχανής από το αυτόματο στο χειροκίνητο, και να ξεχάσουμε, τον πρώτο καιρό τουλάχιστον, το φλας. Βασικό είναι να γνωρίζεις πώς φωτογραφίζεις. Αυτό επιτυγχάνεται με ατέλειωτες ώρες παρατήρησης των φωτογραφιών που έχουμε τραβήξει. Να δίνουμε εξηγήσεις στο φωτογραφικό αποτέλεσμα που παράγουμε˙ γιατί αυτό είναι πιο σκούρο; γιατί αυτή η περιοχή είναι θολή; Καλό είναι να μάθουμε να πειραματιζόμαστε και να μην περιμένουμε όλα να γίνουν με την πρώτη φορά. Αντίθετα το θέμα μας να το φωτογραφίζουμε από πολλές και διαφορετικές οπτικές γωνίες. Αυτό θα μας δώσει την “πολυτέλεια” να δούμε ποιο κάδρο μας, είναι καλύτερο και γιατί. Ακόμα ένας βασικός παράγοντας στη φωτογραφία είναι το φώς. Θα πρέπει να βλέπουμε και να αντιλαμβανόμαστε την κατανομή του φωτός στην περιοχή που μας ενδιαφέρει να φωτογραφίσουμε.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να τονίσω το πόσο σημαντικό είναι να αποκτήσει κανείς εικαστική ματιά. Η ανάγνωση των εικόνων στην εποχή των εικόνων είναι σπουδαία υπόθεση. Όπως μάθαμε την αριθμητική για να μη «μας κλέβει κανείς τα ρέστα στο μπακάλικο», έτσι πρέπει να μάθουμε την ανάγνωση των εικόνων, των σχημάτων και των χρωμάτων για να μπορούμε να κρίνουμε σύμφωνα με την αισθητική μας, να αποβάλουμε τα περιττά και να μη δεχόμαστε «τα όποια ρέστα» μας πασάρει ο κάθε καναλάρχης.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Ελευθέριος Μπέτσης

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Έκθεση Γλυπτικής στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων

Η Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων, η Εφοροεπιτροπεία Αγαθοεργών Καταστημάτων, το Ίδρυμα Κωνσταντίνου Κατσάρη και το Ίδρυμα Ιωσήφ και Εσθήρ Γκανή σας προσκαλούν στα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης Γλυπτικής που θα γίνουν την Δευτέρα 30 Ιανουαρίου και ώρα 8:00μ.μ. στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων (Δωδώνης 4-6).
Στην έκθεση συμμετέχουν οι νέοι γλύπτες: Δήμητρα Γούση, Αγγελική Δερέκα, Ελπίδα Ιατρού, Σπύρος Λισγάρας, Λευτέρης Μπέτσης, Δημήτριος Τσιρογιάννης και Γιώργος Χαλάστρας.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως την Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012.


Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Έκθεση "Αναμορφώσεις"

Η Λήδα Αλεξίου και η Αlma Bakiaj την Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012 και ώρα 18:00 εκθέτουν την δουλειά τους στο Λαογραφικό Μουσείο ″Κώστας Φρόντζος″ την επιμέλεια της έκθεσης έχει η Εύχαρις Λεοντοπούλου – Ντόμπρου 3 Φεβρουαρίου, 2012

Η Λήδα Αλεξίου και η Αlma Bakiaj έρχονται να αναμορφώσουν, αποδομώντας και αναδομώντας το χώρο δημιουργώντας εικαστικά ουτοπικά περιβάλλοντα. Οι δυο καλλιτέχνες επιλέγουν να αναδείξουν μέσα από το έργο τους μία άλλη πραγματικότητα, στην οποία μπορούν να καταφύγουν συμβολικά, καθώς και να φανταστούν λύσεις σε όσα μοιάζουν καταδικασμένα.. Οι "Αναμορφώσεις" αντανακλούν διαφορετικές προσεγγίσεις ανάλυσης της δομής και ανασύνθεση αυτής με νέα και καθαρά αισθητικά κριτήρια, τόσο σε επίπεδο τεχνοτροπίας, όσο και σε επίπεδο θέματος, μέσου και ύφους.Τα θραύσματα από τα κατακερματισμένα αιωρούμενα τοπία της Λήδας μοιάζουν να αναμορφώνονται και να οριοθετούνται στους εικαστικούς τόπους των έργων της Αlma. Η αυτόνομη ύπαρξη, αλλά και η οργανική σύνδεση των έργων αφήνει στο θεατή μια ανοιχτή πρόσκληση ελεύθερης αναμόρφωσης, σε μια εποχή μιας κοινά αποδεκτής αίσθησης εγκλωβισμού.
 

Η Λήδα, με μια εγκατάσταση, ενορχηστρώνει χώρους και χρόνους, με βασικό στοιχείο τον εγκιβωτισμό. Στη δουλειά της μελετά χώρους μετάβασης σε τόπους και μη τόπους. Οι αρχές της "αναμόρφωσης" που διέπουν το έργο ωθούν το θεατή στην έρευνα και αντίληψη της μορφής, μέσα από τις πολλαπλές οπτικές γωνίες του ίδιου αντικειμένου, αφήνοντας παράλληλα ανοιχτή την ερμηνεία του.
Η Alma στους ζωγραφικούς της πίνακες προχωρά στη διάλυση του συμπαγούς των αντικειμένων. Στην προσέγγισή της επιστρατεύει διάφορες αισθητικές πρακτικές, προκειμένου να μορφοποιήσει τις γκρίζες ζώνες, όπου το εικονικό με το πραγματικό, το λογικό με το παράλογο, το μερικό με το συνολικό συνυπάρχουν, μεταφράζοντας εικονικούς τόπους. Πρόκειται για μια μεθοδολογία ολιστικής αναμόρφωσης της έως τώρα γνωστής εικαστικής γλώσσας.





Λαογραφικό Μουσείο ″Κώστας Φρόντζος″, Μιχαήλ Αγγέλου 42, Ιωάννινα
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Πέμπτη – Παρασκευή : 9:00-14:00
Δευτέρα & Τετάρτη: 9:00-14:00 & 17:30-20:00
Σάββατο & Κυριακή: Κλειστά


Κάντε κλίκ εδώ είναι ο σχετικός σύνδεσμος στο Facebook:

Έκθεση "MOODS" στον ΤεχνοΧωρό

Ο Γιώργος Τσακίρης με ζωγραφική - σχέδιο, ο Μανόλης Γιανναδάκης με χαρακτική και ο Γιώργος Κατσάγγελος με φωτογραφία μας παρουσιάζουν τη δουλειά τους στην Γκαλερί Τεχνοχώρος στη Θεσσαλονίκη.
Οι τρεις καλλιτέχνες, καθηγητές της Σχολής Kαλών Τεχνών του
Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου της Θεσσαλονίκης, συνομιλούν με κύριο
ερώτημα την εικαστική απόδοση της διάθεσης (mood) απέναντι στη ζωή και
στην τέχνη. Οι απαντήσεις είναι διαφορετικές αλλά συγχρόνως πολύπλευρες
και ενδιαφέρουσες αφού καλλιτέχνες της ίδιας γενιάς προσεγγίζουν
κυρίαρχα θέματα στην τέχνη με διαφορετικά εκφραστικά μέσα.

Μανόλης Γιανναδάκης
Ο Μανόλης Γιανναδάκης εκθέτει μία ενότητα που έχει ως κεντρικό άξονα τις μεταλλάξεις του φυτικού κόσμου με επίκεντρο το δέντρο. Η μνήμη, αποτυπώνεται στο σχέδιο των ριζών, κορμών, κλαδιών και φύλλων των δένδρων. Όπου τα στοιχεία αυτών αναμιγνύονται με τεχνολογικά μοτίβα τα οποία συμπράττουν επιπλέον σ' αυτή τη μετάλλαξη (π.χ. φυλλώματα που μετατρέπονται σχεδιαστικά σε ένα σύμπλεγμα καλωδίων).
Ο χρόνος αποδίδεται συμβολικά και προσδιορίζεται οπτικά, από την έννοια της μορφής της κλεψύδρας. Όπως και η μνήμη διατηρεί με ζωντάνια την ίδια την ζωή, έτσι και ένα δέντρο
συμβολίζει την ανάπτυξη της ζωής και με την τοποθέτηση στο κέντρο της σύνθεσης, την έννοια του άξονα του σύμπαντος.
Είναι ως επί το πλείστον έργα μικρής κλίμακας (12x15 εκ.) αλλά και μεσαίας (70x100 εκ.) είναι δουλεμένα σε πλάκες τσίγκου ή χαλκού σχεδόν μ' όλες τις τεχνικές της οξυγραφίας (γραμμές, ακουατίντα, τεχνική του μαλακού βερνικιού ή της ζάχαρης) συνδυάζοντας τυπώματα από επιπεδοτυπίες και φωτοχαράξεις πάνω σε φωτοπολυμερικούς τσίγκους.

Γιώργος Κατσάγγελος
Η ζωή τη νύχτα είναι η θεματική του Γιώργου Κατσάγγελου. Φωτογραφίες που έγιναν είτε στον ιδιωτικό, είτε στο δημόσιο χώρο αποκαλύπτουν ζωές και καταστάσεις που ο φωτογράφος αναζήτησε στα ταξίδια του τα τρία τελευταία χρόνια. Ένα φωτισμένο παράθυρο στην Αβάνα, μια γεωργιανή προσφυγοπούλα στη Κωνσταντινούπολη, μια πωλήτρια στο Eρεβάν είναι μερικά από τα θέματά του. Στιγμές που υπήρξαν για να μας θυμίζουν αφενός την πολυπλοκότητα της ύπαρξης και τη διαφορετικότητά μας και αφετέρου τα πράγματα εκείνα που μοιραζόμαστε σε ένα πλανήτη, τον οποίο δε γνωρίζουμε επαρκώς παρά την αντίθετη εντύπωσή μας. Οι φωτογραφίες ακολουθούν το φως με φόντο το σκοτάδι, ενώ δηλώνουν τη διάθεση του φωτογράφου να ξεδιπλώσει αυτό που η νύχτα αποκαλύπτει.
Η νύχτα απελευθερώνει, παρέχει άσυλο και νομιμοποιεί πράξεις και ανθρώπους που βρέθηκαν σε καταστάσεις συνήθως χωρίς δική τους επιλογή και ίσως υπαιτιότητα. Οι φωτογραφίες έχουν έντονο κοινωνικό προσανατολισμό με τη ματιά του Κατσάγγελου να αγγίζει με συμπάθεια τα θέματά του.

Γιώργος Τσακίρης
Tα έργα που παρουσιάζει ο Γιώργος Τσακίρης στην έκθεση αυτή είναι σχέδια ως μικρές παρενθέσεις, ως ανείπωτες ιστορίες στο έργο του. Σχέδια με μολύβι μικρών και μεγάλων διαστάσεων (70x100 εκ.).
Και ετούτη η εργασία του είναι παράδοξη κατά τούτο, ότι ξεκινώντας από ανατρεπτικές θέσεις ως προς το καλλιτεχνικό ιστορικό συμβάν κατόρθωσαν να το καθιερώσουν ως την δημιουργία ενός διαφορετικού στυλ, ενός ύφους που αναγνωρίζεται στην τοπικότητα του και ταυτόχρονα στην συμμετοχή του στην ενότητα μιας προσωπικότητας. Είναι εργασίες οι οποίες ξεκινούν μέσα από μια χειρονομιακή γραφή, το έργο εξελίσσεται κατά την ελεύθερη αυτή χειρονομία, απελευθερωμένη από καθώς πρέπει τεχνικές. H ταχύτητα, το τυχαίο, η τυφλή γραφή στο χαρτί γίνονται η εικαστική - ζωγραφική πράξη.
Οι χειρονομίες στο σχέδιο δεν είναι επαναλαμβανόμενες ούτε στο χρόνο ούτε στο χώρο. Η αξία τους βρίσκεται στην άμεση εκδήλωση τους.

Τα εγκαίνια της έκθεσης είναι αύριο Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012 στις 20:00, η διάρκεια της έκθεσης είναι έως τις 4 Φεβρουαρίου 2012


Ημέρες και ώρες λειτουργίας :
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11:00 - 14:30 & 17:30 - 20:30
Τετάρτη, Σάββατο 11:00 - 16:00
Κυριακή, Δευτέρα κλειστά

ΤΕΧΝΟΧΩΡΟΣ art gallery
Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, τ.κ. 11742 metro Ακρόπολη
τηλ.: 211 182 38 18 www.technohoros.org info@technohoros.org

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Έκθεση ζωγραφικής Ελένης Γκοντού "Πλανίτες"

Η Ελένη Γκοντού μια από τις πιο δραστήριες καλλιτέχνιδες της πόλης μας, με σημαντικές εκθέσεις αλλά και αμέτρητες ώρες διδασκαλίας της Τέχνης σε εικαστικούς, εκπαιδευτικούς και παιδιά. Παρουσιάζει την Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011 στον χώρο Τέχνης "Τατιάνα Δερδεμέζη" την έκθεση "Πλανήτες". Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στο νέο χώρο της γκαλερί στην πλατεία Μπότσαρη στον αριθμό 5. Την έκθεση προλογίζει ή ποιήτρια Άννα Δερέκα.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τη Δευτέρα 27 Ιουλίου 2011 και θα είναι ανοικτή την Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10π.μ. έως τις 2μ.μ και από τις 6μ.μ έως τις 9μ.μ την Τετέρτη και το Σάββατο από τις 10π.μ. έως τις 2μ.μ

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Η τέχνη στο Νοσοκομείο!


Η Τέχνη στο νοσοκομείο σαν ασθενής ή σαν σαν γιατρός;
Αυτό είναι ένα ερώτημα που σίγουρα δεν μπορούμε να το απαντήσουμε τώρα. Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι το Νοσοκομείο Χατζηκώστα στα Ιωάννινα, στα πλαίσια των εγκαινίων της νέας πτέρυγας, ανοίγει τις πόρτες του σε σύγχρονους καλλιτέχνες, δίνει τους χώρους του και τους καλεί να εκθέσουν τα έργα τους. Στο κάλεσμα αυτό που ήταν ανοιχτό και ελεύθερο προς όλους τους δημιουργούς, ανταποκρίθηκαν πολλοί καλλιτέχνες και την Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011 στις 18.00 η ώρα, αυτό το εγχείρημα θα εγκαινιαστεί από τον Υπουργό Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανδρέα Λοβέρδου.
Σαν καλλιτέχνες ευχόμαστε τα έργα μας να είναι αυτά που θα καταπραΰνουν τον πόνο των ανθρώπων που βρίσκονται εκεί, θα ήμαστε ευτυχισμένοι αν έστω και λίγο συνεισφέρουμε στην καλυτέρευση των συναισθημάτων τους.
Σας περιμένουμε λοιπών να επισκεφτείτε τους χώρους του Νοσοκομείου όχι σαν ασθενείς, ούτε σαν επισκέπτες ασθενών, αλλά σαν λάτρεις της τέχνης.

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά

Ορίστε και ένα πολύ καλό video από ένα παιδί γυμνασίου τον Λουκά Λελόβα στη γειτονική μας Πρέβεζα. Το video αυτό απέσπασε το 1ο βραβείο Πανελλήνιου διαγωνισμού της ΕΡΤ και πιστευώ όχι άδικα καθώς ο πιτσιρικάς καταφέρνει με φρέσκια ματιά και απίστευτο επαγγελματισμό να μας δείξει την άποψή του για τον κόσμο.

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Τα όμορφα Γιάννενα, όμορφα χιονίστικαν!!!

Ένα μικρό video με θέμα τα χιονισμένα Γιάννενα.
Απολαύστε το!!!

Περίπατος στα χιονισμένα Γιάννενα from Lefteris Betsis on Vimeo.

Περίπατος στα χιονισμένα Γιάννενα (μέρος 1ο)







Ξύπνησα σήμερα και ένα κατάλευκο τοπίο με σήκωσε από το κρεβάτι μου. Υπέροχο πράγμα!!! Το χιόνι που έπεφτε όλο το βράδυ σκέπασε το τοπίο της πόλης, ξαφνικά η πόλη έγινε αθόρυβη και καθαρή. Το επόμενο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να πάρω τη φωτογραφική μηχανή και να φωτογραφίσω την πόλη στο χιόνι. Ορίστε λοιπόν μερικές φωτογραφίες από αυτές που έβγαλα σήμερα με το χιόνι.

Περίπατος στα χιονισμένα Γιάννενα (μέρος 2ο)






Οι φωτογραφίες από τα χιονισμένα Γιάννενα. Μέρος 2ο